Bloga pod tytułem Loneliness pisze Jula Kilulu która posiada również bloga pod tytułem Bez pamięci.
Główna bohaterka Alison cały czas przeżywa przeszłość. Jej ojciec bowiem zabił jej matkę po czym popełnił samobójstwo. Dziewczyna leczy się u psychologa, pani Adison (debilka a nie psycholog). Gdy przychodzi na spotkanie dowiaduje się, że psycholożka przekazała ją do doktora Browna. Ali jest przerażona. Boi się, że on ją zabije. Każdego się boi. Po powrocie do domu odbiera telefon. Dzwoni do niej dziewczyna, która podaje się za jej siostrę. Po tygodniu (ta "niby siostra" wciąż wydzwania). Okazuje się, że dziewczyna na prawdę jest siostrą Alison, mają wspólnego ojca. Ali "trochę" odbija na spotkaniu i postanawia się zabić. Idzie na most (wiadukt, pod nią jest droga nie rzeka) z którego ma zamiar skoczyć ale powstrzymuje ją Tayler, dawny przyjaciel. Zawozi ją do szpitala. Gdy dziewczyna się budzi jest zdenerwowana. Gdy chłopak wchodzi do sali krzyczy na niego. Następnego dnia przychodzi do niej doktor Brown. Dziewczyna planuje ucieczkę. W pewnym momencie wstaje blokuje doktorkowi drogę i wybiega z sali dobiega do wyjścia i... Co się dalej stanie? Czy ucieknie? Czy dalej będzie leczona? Czytać, czytać. To bardzo wciągające.
Zalecenia Gala Anonima: NO MASZ PRZECIEŻ LINK, DŁUGO SZUKAĆ NIE TRZEBA..... NA CO CZEKASZ?? OKLASKI ODE MNIE OTRZYMASZ, PAMIĘTAJ.
Hej dziękuję, za twój nie typowy komentarz. Jednak nie podoba mi się w pewnym stopniu to co napisałaś. Zdradza pół fabuły całej historii i potencjalni czytelnicy nie będą musieli już czytać pierwszych 4 rozdziałów, bo wiedzą co się wydarzy. Będę wdzięczna jeżeli da nam się ustalić wersję tego co możesz zdradzać. Podaję moje gg gdzie można się ze mną skontaktować 34043050 lub na blogu.
OdpowiedzUsuńBędę wdzięczna jeżeli dojdziemy do porozumienia :)
Pozdrawiam i jednocześnie jednak dziękuję za dostrzeżenie mojego opowiadania.
Jeto nietypowy komentarz.
Czy mogę uzyskać jakąś odpowiedz?
UsuńNo nie wiem skoro nie szanujesz mojej pracy.
UsuńZ poważaniem
Gal Anonim
Jak to nie szanuje?
UsuńJakbym nie szanowała, napisałabym, że masz to usunąć. A chcę tylko ustalić pewną wersje. Jejku czy tobie nie przeszkadzałoby jakby ktoś streścił do połowy Twoje opowiadanie? Sama umiem napisać streszczenie i nie potrzebuje w tym pomocy.
A chciałam to załatwić ugodowo.
Sytuacja na innym blogu wyglądała jak byś to powiedziała... gorzej. Były cztery rozdziały oraz prolog i rozdział zero. A opis poszedł do trzeciego. To nie jest streszczenie tylko tak jakby recenzja. Moim zamiarem było zareklamowanie twojego bloga. A gdyby ktoś nawet streścił całe moje opowiadanie (powodzenia rozdziałów jest 40 i więcej) to by mi to sprawiło radość, bo znaczyło by to, że ktoś to przeczytał, że komuś się po prostu chciało i komuś się spodobało to co piszę. Więc odpowiedź na twoje pytanie: Nie.
UsuńPewna wersja, zdradzić, hmmm... A czym jest twoje opowiadanie? Danymi z archiwum X a mi udało się rozszyfrować kodowanie? Jak tak to sorry. W moich zamiarach nie leżała zdrada kraju. Nie mów niż Rządowi, proszę (ale to na serio, powaga).
P.S. Gdyby można było przewidzieć twoją reakcję, to recenzja twojego opowiadania nie znalazłaby się tutaj. Nie po to się produkuję, staram by inni pisali, że chcą coś zmienić. Nie mam nic z tego, że ktoś tu wchodzi, po prostu radość i dumę. Nic więcej.
UsuńP.S. 2 Postaw się w mojej sytuacji. Jak byś się czuła gdyby ktoś skomentował twój wpis (nad którym się starałaś i z którego jesteś zadowolona) że jest fajny ale powinnaś zmienić to, to, to i jeszcze to? Uwierz mi to nie jest miłe. A nawet zdziebko wkurzające.
Usuń